Thuiskomen in de stilte van de woestijn

Soms roept een plek je terug, zonder woorden. Je weet niet altijd waarom, maar je voelt: daar moet ik zijn. Voor mij is dat o.a. de Sinaïwoestijn in Egypte. Een plek van ruige schoonheid, van stilte die klinkt tot diep in je binnenste, en van eenvoud die het hart opent.

Waarom ik steeds weer terugkeer naar de Sinaï

Wat begon als een nieuwsgierige stap in het onbekende, werd een herontdekking van mezelf. Intussen ben ik er drie keer geweest. En telkens opnieuw brengt deze magische plek me thuis. Bij mezelf, bij mijn kern, bij mijn zachtheid. In deze blog neem ik je graag mee in mijn ervaring — in het thuiskomen dat de woestijn me bracht.

Tijdens mijn reizen daar heb ik niet alleen mezelf teruggevonden, maar ook diepe verbondenheid gevoeld met de mensen die dit gebied hun thuis noemen. De bedoeïenen verwelkomden me met open armen, en zelfs met een naam: Gamar — wat "maan" betekent. Voor hen is de maan heilig. Veel van hun feesten en rituelen vinden plaats bij volle maan. Dat zij mij deze naam gaven, raakte me diep. Alsof zij in mij iets herkenden wat ik opnieuw mocht leren zien: licht, ritme, zachtheid, cyclus. Net als de maan zelf.

Er zijn van die plekken die iets in je raken, zonder woorden, zonder inspanning. Plekken waar je geen rol hoeft te spelen, geen prestatie hoeft neer te zetten. Waar je mag zijn.

Stilte die spreekt

Wat mij het diepst raakte? De stilte. Geen lege stilte, maar een stilte die vol is. Vol aanwezigheid, vol waarheid, vol ruimte. De hoorbare stilte van de Sinaï is anders dan alles wat ik ooit eerder ervaren heb. Ze nodigt uit om te vertragen, te luisteren — niet naar buiten, maar naar binnen.

Daar, te midden van zand, steen en sterren, voelde ik een ongekende rust. Mijn hoofd viel stil. Mijn lichaam ontspande. Mijn hart opende zich. Ik herontdekte de kracht van eenvoud en het ritme van de natuur. Geen wifi, en toch volledig verbonden — met mezelf, met de aarde, met iets groters dan ik.

Wandelend naar vrijheid

Elke dag verkenden we te voet een ander stuk van de woestijn. En nee, het was geen eindeloze zee van zand zoals ik had gedacht. De Sinaï is wild en divers: glooiende duinen, diepe kloven, ruige bergen, maanlandschappen...De fysieke ruimte werd een metafoor voor de mentale ruimte die ontstond.

Ik kon ademen. Ik kon bewegen. Ik kon loslaten.

De zonsopgangen, het koken op het kampvuur, het slapen onder een sterrenhemel die je stilmaakt vanbinnen...Het zijn beelden die me sindsdien begeleiden — zelfs op de drukste dagen hier thuis.

De kracht van de bedoeïenen

Wat mijn reis naar de Sinaï nog bijzonderder maakt, is de ontmoeting met de bedoeïenen. Deze warme, gastvrije mensen zijn diep verbonden met het land waarop ze leven. 'Bedu' betekent letterlijk 'bewoner van de woestijn'. Ooit nomaden, nu veelal gesetteld, dragen zij een eeuwenoude cultuur met zich mee — vol tradities, kennis van de natuur en ongeschreven wetten.

Door hun levenswijze, gericht op overleven in de woestijn, hebben ze een unieke band met de natuur ontwikkeld. Zij waren onze gidsen en leermeesters tijdens de tochten. Dankzij hun wijsheid konden we veilig en diep de woestijn intrekken.

Waarom ik blijf terugkeren

Ondertussen ben ik al drie keer teruggekeerd naar de Sinaï. Binnenkort mijn vierde keer. En telkens opnieuw brengt deze plek me dichter bij mezelf. De eenvoud, de bezieling van de bedoeïenen, het zachte tempo van de dagen...Het geeft me energie, helderheid, verbinding.

Als mama van een samengesteld gezin, als vrouw met een missie, als onderneemster — deze reizen zijn geen vlucht. Ze zijn voeding. Ze geven me richting. Ruimte. Stilte.

Misschien voel jij dit ook...

Je hoeft niet naar de Sinaï te reizen om te verstillen. Maar misschien herken je het verlangen. Om los te komen van de ruis. Om weer even te landen bij jezelf. Om te luisteren naar wat je hart zachtjes probeert te zeggen.

Dan wil ik je dit toefluisteren: Maak ruimte voor stilte. Voor natuur. Voor jou. Of dat nu in een bos is, aan zee, in je tuin of onder de sterren. Ergens wacht jouw eigen woestijn op jou. En misschien, als je luistert, hoor je daar weer je eigen stem

Wist je dat ik ook een belevingswandeling organiseer met het thema ‘stilte’? Komt het zelf ervaren. Check mijn website voor data en locaties: https://www.ariadnewils.be/belevingswandelingen