Van overleven naar leven: de eerste stap naar ont-stressen
- ariadnewils
- 11 aug
- 4 minuten om te lezen
Soms voelt het alsof je leven bestaat uit lijstjes afwerken, afspraken halen en zorgen dat alles blijft draaien. Je rent van het ene naar het andere, zonder echt stil te staan. En als iemand je vraagt hoe het met je gaat, hoor je jezelf antwoorden: “Druk… maar goed, hoor.” Vanbinnen weet je echter dat het anders voelt. Je hoofd zit vol, je lichaam is moe, en de momenten waarop je écht ontspant, zijn zeldzaam.
Er zijn periodes in het leven waarin je opstaat, doet wat moet, en weer gaat slapen — zonder écht te voelen dat je geleefd hebt. Je houdt alle ballen in de lucht, je agenda vol, je verantwoordelijkheden op orde. Van buitenaf lijkt het misschien alsof je alles prima onder controle hebt. Maar vanbinnen voel je iets anders: vermoeidheid, spanning, onrust.
Het kan een tijdje werken om zo te leven. Maar als die druk en spanning je nieuwe normaal worden, leef je niet meer voluit. Dan ben je vooral aan het overleven. En hoewel overleven soms nodig is — bij ziekte, verlies, of grote veranderingen — is het geen plek om te blijven wonen.
De stap van overleven naar leven is kleiner dan je denkt.
Overleven voelt veilig, maar put je uit
Overleven is een modus waarin je dóórgaat, wat er ook gebeurt. Je lichaam staat constant in ‘aan’-stand. Je gedachten razen, je adem zit hoog, en je maakt keuzes op automatische piloot.
Je zegt “ja” terwijl je “nee” bedoelt.
Je bent met je werk bezig tijdens het eten.
Je voelt pas spanning in je schouders als iemand je erop wijst.
Het probleem? Overleven vraagt veel van je reserves. Je verbruikt energie zonder echt op te laden. En na een tijd is er niet veel meer over. Mogelijk ligt de oorzaak bij ongezond perfectionisme.
Lees hier meer over gezond versus ongezond perfectionisme.
Hoe ongezond perfectionisme je in overlevingsmodus houdt
Ongezond perfectionisme gaat niet alleen over “alles goed willen doen”.Het gaat over altijd goed willen doen — zonder pauze, zonder marge voor fouten, zonder mildheid voor jezelf.
Misschien herken je dit:
Je legt de lat steeds hoger voor jezelf, hoe goed je het ook doet.
Je denkt voortdurend na over hoe je iets beter had kunnen doen.
Je vergelijkt jezelf met anderen en voelt dat je tekortschiet.
Je vindt het moeilijk om iets af te ronden omdat het “nog beter” kan.
Al die patronen vragen enorm veel energie. Ze zorgen ervoor dat je altijd aanstaat, waardoor je lichaam en geest weinig kans krijgen om te herstellen. Op den duur wordt dit je normale manier van leven — je merkt niet eens meer dat je in overlevingsmodus zit.
Ont-stressen betekent dan ook: niet alleen rust nemen, maar ook leren hoe je de druk van ongezond perfectionisme loslaat. Zodat je weer kan voelen dat goed genoeg… écht goed genoeg is.
Leven begint met voelen
De stap van overleven naar leven begint klein: stilstaan en voelen. Dat klinkt simpel, maar is voor veel vrouwen een uitdaging. Zeker als je gewend bent om altijd maar door te gaan.
Probeer dit eens:
Zet een timer op je telefoon, drie keer per dag.
Vraag jezelf op dat moment: “Hoe voel ik me nu?”
Merk op wat er in je lijf gebeurt: je adem, je spieren, je hartslag.
Doe niets met dat gevoel — alleen erkennen dat het er is.
Dit korte moment van check-in helpt je om terug te zakken in jezelf. Het is het begin van ont-stressen.
Kleine keuzes, groot verschil!
Je hoeft niet meteen je hele leven om te gooien. Ont-stressen gaat vaak over mini-keuzes die samen een groot effect hebben:
Eén taak minder op je to-do lijst.
Tien minuten buiten wandelen zonder telefoon.
Iets afzeggen wat meer energie kost dan het oplevert.
Diep ademhalen voor je op een bericht reageert.
Door bewust ruimte te maken, geef je je lichaam en geest de kans om uit de overlevingsmodus te komen.
Van moeten naar mogen
Ont-stressen is niet alleen maar ‘minder doen’. Het is ook jezelf toestaan om te mogen zijn zoals je bent, zonder prestatiedruk. Mild zijn voor jezelf. Luisteren naar je grenzen. Je energie inzetten voor wat jou voedt.
En hoe meer je dat oefent, hoe vaker je merkt: Ik leef weer, in plaats van alleen maar te overleven.
Mijn eigen stap van overleven naar leven
Ik weet maar al te goed hoe het voelt om vooral te overleven. Er was een periode in mijn leven waarin ik constant ‘aan’ stond. Mijn agenda zat propvol: werken, zorgen, regelen, helpen. En terwijl ik aan de buitenkant alles onder controle leek te hebben, voelde ik vanbinnen dat ik steeds leger werd.
Ik ging maar door, omdat ik dacht dat stoppen geen optie was. Dat ik eerst alles moest afwerken, iedereen tevreden moest houden, en pas daarna tijd mocht nemen voor mezelf. Maar dat moment kwam nooit.
Tot mijn lichaam en mijn hoofd me lieten weten: zo gaat het niet langer. Ik voelde me uitgeput, prikkelbaar, en ik herkende mezelf soms niet meer in hoe ik reageerde. Dat was het moment waarop ik besefte: dit is geen leven. Dit is overleven.
Langzaam, stap voor stap, ben ik begonnen met vertragen. Ik leerde weer luisteren naar mijn lichaam, grenzen stellen, zachter zijn voor mezelf. En ik ontdekte: ik hoef niet alles te kunnen, te weten of te doen om waardevol te zijn. Leven gaat over aanwezig zijn, niet over alles perfect doen.
Die ervaring heeft trouwens ook mijn werk als coach gevormd. Want ik gun ook jou die rust, die ruimte en die mildheid die ik zelf heb teruggevonden.
Wil jij die eerste stap samen zetten?
Op zondag 21 september, van 10u30 tot 12u00, neem ik je mee in een belevingswandeling rond ontstressen in het prachtige Peerdsbos in Brasschaat. Meer info & inschrijven: https://www.ariadnewils.be/belevingswandelingen
Op vrijdag 24 oktober organiseer ik de live workshop ont-stressen. Een zachte, praktische sessie waarin je leert hoe je spanning kan herkennen, loslaten en ruimte maken voor jezelf.Niet door nóg meer te moeten, maar door terug te keren naar jezelf. Meer info & inschrijven: https://www.ariadnewils.be/workshop-minder-stress
Of boek hier een gratis kennismakingsgesprek met mij: https://calendly.com/hallo-ariadnewils
